U sistemu nacionalne privrede i društvenog razvoja najvažniji su odnosi između gradova i sela. Do sada su uočene velike razlike u oblasti prihoda, privrednog razvoja i nivoa potrošnje. O ovim pitanjima raspravljalo se na 16. kongresu Komunističke partije Kine održanom 2002. godine. Tada je donesena odluka o svestranoj izgradnji društva blagostanja, smanjenju razlika u prihodima gradova i sela, i trend smanjenja razlika između gradova i sela.

Na trećem zasedanju Svekineskog narodnog kongresa 16. saziva usvojeno je pet smernica, među kojima se nalazi i opšti plan razvoja gradova i sela. To znači da su ekonomski i društveni razvoj grada i sela spojeni u jedinstveni plan, da se treba pažljivo proučiti postojeća pitanja u gradovima i selima, a potom ih rešavati.

Suština ove teorije je ujedinjenje finansija gradova i sela i odbacivanje dualističke strukture gradova i sela. Uzajamno jačanje uticaja gradova i sela unaprediće interakciju gradova i sela.

Opšti plan razvoja gradova i sela ima za cilj svestrani, koordinirani i trajni razvoj, kao i svestrani humanistički razvoja i realizaciju naučnog pogleda na razvoj.