U jednom selu severno od Lase, administrativnog centra autonomne pokrajine Tibet, više od 300 poljoprivrednika i stočara tibetske narodnosti sa velikim interesovanjem prati projekciju filma.

Činjenica da danas mogu da prate filmove na maternjem jeziku je mnogo obradovala Tibetance. Poljoprivredna radnica Tibetanka Džolma rado gleda filmove i o tome je našem novinaru ispričala:

Sada mesečno gledamo po jedan film, zahvaljujući čemu se možemo upoznati sa mnogim novim stvarima. Na primer, ja sam naučila da gajim povrće u staklenoj bašti. Zimi u bašti imam puno raznovrsnog zelenog povrća. Deo koristim za sopstvene potrebe, a drugi deo otpremam u Lasu na prodaju, od čega uspevam da zaradim dosta.

Kao što je rekla Džolma, gledanje filmova je važan kanal za dobijanje informacija izvan svog kraja i za upoznavanje i sticanje naučnih znanja i igra aktivnu ulogu u edukaciji seoskog stanovništva i stočara, odnosno na planu tehničkog usavršavanja i povećanja životnog standarda.

Zbog toga tibetanski seljaci i stočari žele da zahvale sprovođenju plana kineske vlade o uvodjenju filma u sela. Krajem 90-tih godina prošlog veka kineska vlada je pokrenula projekat pod nazivom «2131» u cilju obogaćivanja kulturnog života kineskih gradjana koji žive na selu. Ovim projektom je predviđeno da se do početka 21. veka omogući da seosko stanovništvo širom zemlje mesečno može da gleda po jedan film. Na taj način je Tibet, provincija u kojoj poljoprivredna i stočarska područja zauzimaju površinu veću od milion i 200 hiljada kvadratnih kilometara, prirodno postao jedno od glavnih područja za sprovođenje ovog projekta.

Godine 1998. u čitavoj autonomnoj pokrajini Tibet pristupilo se sprovođenju ovog projekta. Međutim, pošto seljaci i stočari tibetske narodnosti mogu gledati filmove sam na svom maternjem tibetskom jeziku, bilo je potrebno pre svega sprovesti rad na sinhronizaciji filmova. Direktor filmske korporacije ove pokrajine gospodin Pagba Čozin je novinaru naše Radija rekao:

Radi garantovanja dovoljne količine filmova za prikazivanje, naša korporacija je povećala broj stručnjaka zaduženih za sinhronizaciju, a takodje je pozvala jedan broj prevodilaca i glumaca, zahvaljujući čemu je obezbeđena proizvodnja i kvalitet sinhronizovanih filmova. Pored toga, u skladu sa potrebama seoskog i stočarskog stanovništva tibetske narodnosti, korporacija je povećala i proizvodnju sinhronizovanih naučno-obrazovnih filmova, kako bi im pomogla da obogate svoja znanja o obrađivanju zemljišta i gajenju stoke. Pagba Čozin je naveo da je poslednjih godina korporacija sinhronizovala više od hiljadu igranih i naučno-obrazovnih filmova.

Nakon toga je otpočet rad na slanju profesionalnih radnika u sela radi instaliranja potrebne opreme za projekciju filmova. Poslednjih godina u ovoj autonomnoj pokrajini je u svakom srezu otvoren punkt za projekciju i danas na Tibetu ima oko 500 ovakvih punktova.

Tibet je provincija koja se prostire na velikoj površini, a koja se odlikuje lancima snežnih planina i nerazvijenim saobraćajem. Za projekciju filma potrebno je i nekoliko dana za odlazak u jedno selo.

Tokom više godina država je besplatno obezbeđivala sve filmove za projekciju na Tibetu. Direktor pokrajinske filmske korporacije gospodin Pagba Čozin je naveo da od 73 sreza na Tibetu seosko i stočarsko stanovništvo u 69 srezova može mesečno da gleda po jedan film. Korporacija će ubuduće uvoziti i sinronizovati još više filmova, pripremati još više stručnih radnika za prikazivanje filma i poboljšavati uslove, kako bi stanovništvo ruralnih i zabačenih krajeva imalo priliku da pogleda što više filmova.