Stogodišnji put razvoja kineske kinomatografije (1)

Kineska kinomatografija je 2005. godine obeležila značajan jubilej – stogodišnjicu postojanja. Prvi kineski film je snimljen 1905. godine i od tada do danas, kineska kinomatografija je postepno ušla u svakodnevni život kineskih gradjana. U proteklih sto godina na filmskoj traci su zabeležene političke promene, ljudska radost, gnev, tuga i zadovoljstvo. Kineska kinomatografija se razvijala cikcak linijom prateći sudbinu naše zemlje. Mi ćemo vam u dva dela govoriti o stogodišnjem putu kineske kinomatografije. U narednim minutima slušate prvi deo pod nazivom: Kineska kinomatografija u ranom stadijumu.

Prvi čovek koji je u Kini počeo da se bavi filmom bio je Ren Fentai. On je 1905. godine u svojoj fotoradnji Fentai u Pekingu ručnom filmskom kamerom snimio odlomke pekinške opere "Brdo Dinđun". Taj film se smatra prvim kineskim filmom, a 1905. godina godinom rođenja kineske kinomatografije. U ovom filmu su zabeleženi uglavnom pokreti borilačke veštine Vušu što je odgovaralo zahtevima tadašnje epohe. Fotoradnja Fentai je kasnije snimila još sedam filmova o pekinškoj operi ali nijedan nije sačuvan zbog požara koji je u njoj kasnije izbio.

U 20. godinama prošlog veka, kineska kinomatografija je postepeno sazrevala i snimljen je niz odličnih igranih filmova. istoričar kineske kinomatografije Li Šujuan je ovako prokomentarisao njen razvoj: "Smatram da je druga decenija prošlog veka bila prva etapa primarnog prosperiteta kineske kinomatografije u ranom stadijumu. Tada je Kina već snimila gotovo sve vrste filmova, od etičkih, ljubavnih, istorijskih, kriminalističkih do borilačkih."

U Šangaju je otvoren niz filmskih studija. Jedan od njih se zvao "Zvezda" i snimio je prvi igrani film u Kini "Siroče spaslo dedu". Film je bio nacionalno obojen, imao je privlačnu radnju i bio je prikazivan u velikim kineskim gradovima 6-7 meseci uzastopno.

U tom periodu, domaći filmovi su snimani jedan za drugim. Samo od 1922. do 1926. u Kini je otvoreno 175 filmskih studija, a samo u Šangaju je radilo 145.

Tridesetih godina Japan je pokrenuo agresorski rat protiv Kine i kineski narod je živeo u žalosnim uslovima. U Kini se tada pojavio niz igranih filmova o životu i sudbinama običnih ljudi. Tadašnji filmovi su se po umetničkom nivou razlikovali od onih u prvoj etapi i mnogi od tih filmova iz 30-tih godina i dan danas se gledaju.

Ovo je tematska pesma iz filma "Ribarska pesma". To je film o bednom životu jedne ribarske porodice. Odlikuje se vrhunskom glumom svih glumaca i sjajnom dirljivom muzikom. O velikom uspehu tog filma govori i podatak da je u jednom bioskopu prikazivan čak 84 dana uzastopno. "Ribarskoj pesmi" je na međunarodnoj filmskoj izložbi u Moskvi 1935. godine pripala jedna od glavnih nagrada. To je prva nagrada koji je kineski film dobio na nekom međunarodnom filmskom festivalu.

Kasnije, 30-tih i 40-tih godina, pojavila se plejada filmskih glumica. Među njima su bile Džou Šuan i Ruan Lingju. Prva je imala nadimak "Zlatan glas". Druga na žalost nije podnela teret slave i izvršila je samoubistvo posle objavljivanja vesti o skandalima u vezi sa njom.

Kineski filmski umetnici, prekaljeni u ratu protiv japanske agresije, stvorili su krajem 40. godina niz odličnih filmova medju kojima su "Vrana i vrapci", "Nada u ovoj zemlji" i "Reka teče ka istoku". Taj poslednji film je po ocenama mnogih dostigao visok profesionalni nivo kako po radnji i oblikovanju karaktera junaka tako i po glumi. Stranci i danas misle da tadašnja kineska kinematografija nije nimalo zaostajala za svetskom.