Površina mora na Zemlji je mnogo veća od površine kontinenata i zato moreplovstvo ima dugu istoriju. U Kini je veoma popularna jedna priča o moreplovstvu koja se dogodila u 3. veku pre nove ere.

Car Ćin Šihuang je 221. godine pre naše ere porazio druge male kraljevine i uspostavio prvu jedinstvenu feudalnu zemlju u kineskoj istoriji. U želji da postane besmrtan taj car je, poslušavši savete svojih pomoćnika, uputio veliku flotu na more da traži eliksir za besmrtnost. Na čelu te flote bio je veštac Sju Fu, a na brodovima je bilo ukupno hiljadu mladića i devojaka, nekoliko stotina majstora i velike količine žitarica. Ova flota je plovila prema istoku i nikad se vratila. Prema mišljenju arheologa, Sju Fuova flota je stigla na japanski arhipelag, a njena posada su prvi stanovnici tog otočja. To mišljenje potkrepljuje postojanje mnogih legendi I priča o Sju Fuu koje se prenose s kolena na koleno u građanskom staležu Japana.

Priča o Sju Fu je refleks težnje drevnih Kineza za morem. Ali u tadašnje vreme, tehnologija nije kao danas bila toliko razvijena, a ljudsko znanje o moru je bilo veoma skučeno jer su plovidbe bile veoma skupe I vršene su samo po naredbi cara.

U drevnoj Kini moreplovstvo je doživelo veliki razvoj oko nove ere. Taj period je poznat kao "Put svile na moru". Ime je dobio na osnovu poređenja sa putem svile na zemlji. Prema zapisima iz Knjige o geografiji iz vremena dinastije Han, u 1. veku u toj dinastiji je postojao jedan trgovinski put koji je spajao severozapadni delo Kine, srednju Aziju i Evropu. Takođe je postojao jedan trgovinski put na moru čiji je početak bio srez Sjuven u provinciji Guangdong. Brodovi kojima su prevozili svilu za oko pet meseci plovidbe stizali su u Vijetnam, Tajland, Burmu, Indiju, Šri Lanku, a odatle dalje za Evropu i Afriku.

Uz razvoj tehnologije i nauke, znanje Kineza o moreplovstvu se sve više obogaćivalo. U 9. veku Kinezi su otkrili kompas i ovo otkriće je odmah korišćeno u moreplovstvu što je takođe doprinelo njegovom velikom napretku. U to doba, Kinezi su već znali za ritam promena sezonskih vetrova i sakupili znanja o primorskoj topografiji, a u tom periodu se pojavio I veliki broj dela o plimi.

Moreplovstvo drevne Kine je doživelo vrhunac u 15. veku u kojem se pojavio poznati moreplovac Dženg He.

Izvorno ime Dženg Hea je Ma Sanbao. On je po naredbi cara Džudija predvodio ogromnu flotu koja je od 1405. godine sedam puta stigala do Crvenog mora i istočne Afrike i posetila više od trideset zemalja i regiona. Tih njegovih sedam prekomorskih plovidbi je trajalo ukupno 28 godina.

U doba Dženg Hea, brodogradnja je u Kini bila u velikom usponu. Za plovidbu njegove flote su bili izrađeni veliki brodovi, takozvani bao čuani. To su bili brodovi na jedra koja su se koristila samo tokom plovidbi Dženg Hea. S obzirom da su izgrađeni po carskom ukazu, bili su ogromni i dobro opremljeni. Na jednoj arheološkoj iskopini u blizini Nanđina 1957. godine otkriven je jarbol dugačak 11.7 metara. Na osnovu njega napravljene su procene da su bao čuani imali kapacitet od hiljadu tona i da su to bili najveći brodovi za dugu plovidbu u to vreme na svetu.

Plovidbe Dženg Hea su u velikoj meri unapredile kulturnu i trgovinsku razmenu Kine sa svetom, I produbile prijateljstvo i razumevanje kineskog sa drugim narodima. Zbog toga su u mnogim jugoistočnim azijskim zemljama sačuveni i hramovi podignuti u čast povidbi Dženg Hea koji je nazvan jednim od najpoznatijih moreplovaca na svetu.

U dinastiji Ćing ( 1616.—1911.), moreplovstvo nije doživelo dalji razvoj. Iz tog perioda vredi pomenuti poznatog generala Dženg Čenggonga koji je 1661. godine Kini uspešno povratio Tajvan. Njegova flota je nekoliko puta pokušala da prodje kroz tajvanski moreuz i najzad je uspela porazivši holandske okupatore koji su držali Tajvan punih 38 godina.