U martu 1955. godine, na predlog tadašnjeg lidera predsednika Mao Zedonga i uz saglasnost religijskih lidera Dalai Lame 14. i

Pančena Desetog, centralna vlada je donela odluku o osnivanju Pripremnog komiteta autonomne pokrajine Tibet, čiji je predsednik bio Dalai Lama, a prvi potpredsednik Pančen Lama. Godinu dana nakon toga, zvanično je osnovan ovaj komitet sa 51 članom, među kojima je 48 članova bilo tibetanske nacionalnosti. Centralna vlada je tim povodom posebno uputila tadašnjeg vicepremijera Čen Jia u Lasu da prenese pozdrave i čestitke.

Tibetanski istoričar Pasang Vangdu je naglasio da se nakon mirnog oslobođenja, Tibet suočio sa dva teška problema. Prvo, Tibetanci su tada živeli u bedi i zato je bilo neophodno raditi na razvoju tog regiona i na reformama. Drugo, zbog posebnih istorijskih i religijskih faktora, kao i dugogodišnjeg provociranja od strane SAD, Velike Britanije i drugih stranih sila, stvoren je duboki nesporazum između pripadnika tibetanske i hanske nacionalnosti.

10. marta 1959. godine uz podršku SAD i drugih stranih snaga, neki iz visokih krugova vladajuće klike na Tibetu iznenada su podigli oružanu bunu, sa ciljem održanja feudalnog kmetstva i otcepljenja Tibeta od Kine. Kada je ta buna osujećena, centralna vlada je raspustila mesnu vlast i reorganizovala Pripremni komitet koji je dobio funkciju mesne vlasti, a Deseti Pančen Lama je postao vršilac dužnosti predsednika ovog komiteta.

Od juna 1959. godine kineska centralna vlada je za oko 2 godine na Tibetu sprovela demokratske reforme, koja su uključile ukidanje kmetstva i odnosa lične zavisnosti između robova i robovlasnika, konfiskovanje imovine aristokrata, robovlasnika i onih koji su učestvovali u buni, otkup viška zemlje i drugih sredstava za proizvodnju od 98 posto onih koji nisu uzeli učešće u buni, kao i podelu svih konfiskovanih i otkupljenih sredstava za proizvodnju nekadašnjim kmetovima.

Gospodin Pasang Vangdu naglašava da je demokratskom reformom na Tibetu ne samo iz korena ukinuto feudalno kmetstvo i omogućeno da milion kmetova dobije zemlju, stoku i druga sredstva za proizvodnju o kojima su samo vekovima sanjali, već je došlo i do ogromnih promena u tibetanskom društvu. Prema rečima Pasang Vangdua:

Kao sastavni deo NR Kine, Tibet je počeo socijalističku revoluciju i izgradnju, ostvario je odvajanje administracije od crkve, i realizovao društvo u kojem religija više ne manipuliše politikom, privredom i kulturom na Tibetu.

Zahvaljujući demokratskoj reformi, pripadnici tibetanske nacionalnosti uživaju ravnopravnost sa pripadnicima svih drugih kineskih nacionalnih manjina. Godine 1961. na Tibetu su prvi put u istoriji izvršeni opšti izbori. Raniji kmetovi i robovi su po prvi put dobili biračko pravo i pravo da budu izabrani. Na izborima je izabrano sresko i opštinsko rukovodstvo. U septembru 1965. godine u Lasi je sazvano prvo zasedanje Narodnog kongresa prvog saziva autonomne pokrajine Tibet, na kojem su izabrani organi vlasti i rukovodioci ove pokrajine i na kojem je proglašeno zvanično osnivanje autonomne pokrajine Tibeta. Brojni raniji kmetovi su stupili u rukovodstvo organa vlasti na raznim nivoima i time je otvorena nova stranica u istoriji Tibeta.