 U protekloj godini, roman pod nazivom Vučiji totem je bio vrlo popularan širom Kine, u ovom romanu je opisana izuzetna priča o vučijem totemizmu Mongolske narodnosti što je u Kini izazvalo veliku pažnju o vuku i totemizmu. U današnjoj rubrici Kineskih nacionalnih manjina, govori ćemo situaciju o obožavanju vučijeg totema mongolske narodnosti.
Na prostranoj stepi i pustinji u severnom delu Kine žive narodnosti Mogolija, Ujgur, Man i druge nacionalne manjine. U pradavnom vremenu pre 2 do 3 hiljade godina, da bi se razlikovao sa drugim plemenima, pojedina plemena su odabrali vrstu životinje kao svoj simbol i ta životinja je nazavana totemom. Preci na svojem telu naslikali totemsku životinju, obučeni su u odeću pravljenu kožom i vunom ove životinje, ili se ukrasili kostima ili zubama, inače, svako pleme ima svoj jedinstveni simbol.
Nakon toga, zbog ograničenja upoznavanja, tadašnji ljudi su smatrali da su svoji preci evoluirali od ovih totemskih životinja, te i zbog toga oni gaje posebno poštovanje prema ovim životinjama koje su kasnije postale totemizam.
Mongoli koji vekovima žive na stepi u severnom delu Kine su za totem svoje narodnosti opredelili vuka i oko kojega postojala legendarna priča. Govoreći o tome, gospođa Sažina iz narodnosti Mongolija koja sada studira u Pekingu je predstavila:
"Monglska narodnost je davno imala obožavanje vuka i smatra ovu životinju totemom svog naroda. U prvoj knjizi sa pismima o istoriji ove narodnosti je zabeleženo jedno drevno predanje u kojem se navodi da je narodnost Mongolija potekla iz kombinacije sivobelog vuka i belog jelena koje je rodio bog, i zbog toga Mongoli samtraju da su potomstvo bsivobelog vuka i belog jelena."
Gospođa Sažina je rekla da putem ove legende može se pretpostaviti da je narodnost Mongolija nastala u kombinaciji dva plemena čiji je totem vuk odnosno i jelen, s obzirom da je vuk još jači i hrabriji nego jelen, ova narodnost je odabrao vuka kao svoj totem.
Profesor iz Kineske akademije društvenih nauka gospodin He Singliang je profesionalni entnolog, on smatra da je narodnost Mongolija među mnogim životinjama odabrala vuka za svoj totem što se odnosi na njihovu životnu sredinu i načine života. Ova narodnost se odlukuje tipičim nomadskim životnim načinom, pripadnici ove narodnosti žive od ispaše konja i krave na stepi. Ovdašnja grupa vukova često napada krišu ovaca i time predstavlja najvećeg neprijatelja ove narodnosti. U neprekidnim borbama protiv vukova, Mongoli su se sve više upoznavali sa ovom opasnom životinjom, a čak se i pridruživali sa njima, na kraju, oni su odabrali vuka za svoj totem.
Narodnost Mongolija ne samo što opredeli vuka za svoj totem, već i nauči vreline od ove životinje. U budućem razvoju ove vreline su postali duh narodnosti Mogolija.
|
