Na petoj konferenciji Organizacije Ujedninjenih nacija za obrazovanje, nauku i kulturu (UNESKO) za zaštitu nematerijalne kulturne baštine, koja je održana 16. novembra u Najrobiju, usvojena je odluka da kineska akupunktura i pekiška opera budu uvršćeni na Listu svetske nematerijalne kulturne baštine.  VIDEO

Pekinška opera, tradicionalna kineska medicina, tradicionalno slikarstvo i kulinarstvo su četiri blaga kineske civilizacije.

Pekinška opera je nastala u Pekingu, kao spoj gotovo 300 vrsta lokalnih vrsta opere.

Pre više od 200 godina imperator dinastije Ćing, Ćian Long je zahtevao od glumaca iz provincije Anhuj da na carskom dvoru izvode različite pozorišne predstave. Da bi odobrovoljili cara, članovi ove trupe su pravili kombinaciju anhujske opere sa motivima i melodijama iz drugih vrsta opera, koje su bile popularne u provincijama Džeđijang, Šansi i Hebej. Tokom svojih nastupa koristili su i borilačke veštine iz anhujske opere, pa i elemente akrobatike. Na taj način je stvoren muzičko-scenski izraz pekinške opere.

Scenski izraz pekinške opere baziran je na stvarnim životnim situacijama, pa pekinška opera predstavlja sliku realnosti. Pokreti u pekinškoj operi su veoma značajan deo nastupa, bez čijeg razumevanja se ne može razumeti zbivanje na pozornici. Na primer, ukoliko glumac drži bič, to znači da galopira; ako pravi krugove na pozornici, time simbolično govori da prelazi reke i planine. Zastave simbolizuju vodu i talase, pa ako glumci mašu plavim zastavama, to znači da je to područje pogodila velika poplava.

Kada se prvi put nađete u pozorištu i gledate pekinšku operu, verovatno vam ništa neće biti jasno, ali kako vreme odmiče sigurno ćete uspeti uhvatiti nit priče. .

Da bi se lakše prikazali dramski elementi pekinške opere, likovi na sceni su tipizirani: muški (Šeng), ženski (Dan), likovi koji prikazuju generale ili mitske ličnosti (Đin) i klovnovi (Čou).