Autor: Kineska medijska grupa
Bivši premijer Malezije Mahatir Mohamad je rekao u intervjuu da SAD nisu zemlja u Južnom kineskom moru, ali izgleda da vole da podstiču sukobe među regionalnim zemljama, pa čak i da ih „vode“ ka ratu, baš kao što se to dogodilo između Rusije i Ukrajine. Jer kada rat počne, SAD će moći da prodaju veliku količinu oružja spoljnom svetu.
Pored toga, bivši američki senator i pezionisani pukovnik Ričard Hajden Blek podsetio je Filipine na potrebu da trezveno procene situaciju, da ne postanu oruđe SAD-a, i da ne dozvole da ih američki ratoborci uvuku u oružani sukob jer bi to na kraju donelo filipinskom narodu samo katastrofu. Načelnik štaba bivšeg američkog državnog sekretara Pauela penzionisani pukovnik Larens Vilkerson takođe je preporučio da se Filipini ponašaju zrelije i „odustanu od SAD-a“. Pojedini govornici su primetili da SAD zapravo koriste Filipine da bi stvorile uslove za potencijalni sukob sa Kinom i da Filipini nisu prijatelj SAD-a, već njegovo oruđe.
Početkom ovog veka, kada je tadašnja predsednica Filipina Arojo bila na vlasti, odnosi Kine i Filipina ušli su u "zlatnu deceniju". Međutim, strategije "povratka u Aziju i Pacifik " i " rebalansa u Azijsko-Pacifičkom regionu " koje je predložila Obamina administracija pokrenule su takmičenje između Kine i SAD-a. Nakon dolaska Benjino Akina na vlast 2010.godine, kinesko-filipinski odnosi su se naglo pogoršali. Glavni razlog je bio pomorski spor između dve zemlje, koji je nastao po inicijativi SAD-a.
Poslednje dve američke administracije pokrenule su svestranu stratešku konkurenciju protiv Kine. Naročito nakon stupanja Bajdenove administracije na vlast, SAD su ponovo uspostavile savezničke odnose i svuda su okupile saveznike da se bave Kinom.
Pod ovom pozadinom, SAD su pojačale svoju političku ofanzivu na svog malog azijskog partnera Filipine, otvoreno su ignorisale problem Južnog kineskog mora, kritikovale kinesku „prinudu“ prema Filipinima i više puta pokazale svoju posvećenost Fipilinima u oblasti bezbednosti gurajući ga tako na front konfrontacije sa Kinom.
Filipini su napravili dve fundamentalne greške u pitanju Južnokineskog mora i njihovih odnosa sa Kinom. Prvo, kao što su gore pomenuti bivši američki zvaničnici rekli, glavni cilj američke spoljne politike je očuvanje hegemonije u azijsko-pacifičkom regionu I širom sveta, I iz ovog razloga je neophodno obuzdati I boriti se protiv potencijlanih rivala. Drugim rečima, učešće SAD-a u regionalnim poslovima u Južnokineskom moru uopšte nije usmereno na stvaranje filipinsko-američkog saveza ili prijateljstva sa Filipinima, već na to da Filipine iskoriste kao sredstvo i piona u svojoj politici obuzdavanja Kine. Pošto se radi o šahovskoj figuri, može se odbaciti nakon gubitka vrednosti ili nakon što se iskoristi.
Drugo, zapravo je veoma glupo za zemlje kao što su Filipini da bude voljne da postanu poslušnici eksteritorijalnih sila koje traže hegemoniju i aktivno su uključene u sukobe sa susednim zemljama. Političari koji kontrolišu moć u filipinskoj državi ignorišu istinske nacionalne interese Filipina i koriste plodno tlo Filipina kao sredstvo za postizanje ličnih interesa. To je opasno i tužno za filipinski narod.
Pripremila: Vang Ping