Nalazimo se ispred jedne od najstarijih svetinja u Raškom kraju, a verovatno i šire. Ovo što vidite iza mene jeste crkva Stara Pavlica, koja je verovatno podignuta u XII veku i nalazi se na stenovitom uzvišenju iznad desne obale reke Ibar, u selu Pavlica, osam kilometara severno od Raške.
Osnivač Stare Pavlice je nepoznat, ali neki istorijski podaci navode da je bila posvećena Svetom Petru, što je takođe istorijski moguće , povezuje se sa crkvom Svetog Petra i Pavla u današnjem Novom Pazaru. Manastir Stara Pavlica je jedna od najstarijih svetinja Raške škole. Veruje se da je nekadašnji manastir , a današnja crkva Stara Pavlica, građena u periodu od 1040. do 1150. godine, što govori u prilog činjenici da Stara Pavlica verovatno potiče iz vremena pre početka vladavine Stefana Nemanje, začetnika dinastije Nemanjića.
Naime, prvi put se Stara Pavlica pominje kao muški manastir i metoh manastira Studenica, u Darovnoj Povelji Stefana Prvovenčanog u XIII veku. Manastir Stara Pavlica je trobrodna crkva osnove upisanog krsta. Istočna strana crkve se završava sa tri apside, srednja je najveća i trostrana, a ostale dve su polukružne. Kube se direktno oslanja na kvadrat lukova, koji nose snažni stubovi.
Crkva Stara Pavlica je zidana kamenom i opekom, bila je u ruševinama, a danas je delimično obnovljena,
iako je doživjela značajna oštećenja 30-tih godina XX veka, tokom gradnje železničke pruge.
Na zidovima Stare Pavlice preostala su dva sloja živopisa, od kojih je mlađi iz sredine XIII veka.
Mali broj preostalih fresaka u kupoli i na lukovima crkve Stare Pavlice je dosta izbledeo, ali pojedini, bolje očuvani fragmenti potvrđuju da su freske bile visokog kvaliteta i veoma slične freskama obližnjeg manastira, Đurđevi Stupovi. Danas je Crkva Stara Pavlica konzervirana.