Kraljevina Jue je bila država koja se nalazila u jugoistočnom delu Kine. Radi povećavanja svoje teritorije, stalno je ratovala sa susednom državicom Vu.

497. godine pre naše ere, stari kralj državice Jue je umro. Mladi princ Gou Jian je postao kralj. Susedna državica Vu smatrala je da je to dobra prilika za napad na kraljevinu Jue i poslala je vojnike da opkole kraljevinu Jue. Gou Jian je odmah organizovao armiju koja je brzo porazila vojsku Vua, a kralj kraljevine Vu He Ljuj je u ovom ratu teško ranjen i nakon toga je umro. Zahvaljujući pobedi u ratu, mladi kralj Gou Jian je dobio veliku podršku naroda. A on misleći da je njegova država najjača i da je ne može pobediti, od tada je samo mislio na uživanje i više nije se bavio državnim poslovima.

Novi kralj državice Vu Fu Čaj nije zaboravio kako je njegov otac umro i svaki dan je vodio vojnike na vežbanje, nadajući da će jednom poraziti državicu Jue.

Tri godine kasnije, Gou Jian je saznao da će Fu Čaj napasti negovu državu, zato je odlučio da prvi napadne državicu Vua. Rezultat je bio poraz Gou Jianove vojske. Vojnici državice Vua su brzo zauzeli glavni grad Juea. Guo Jian sa malim brojem vojnika pobegao je u planinu, a su ih odmah opkolili Fu Čajovi vojnici. Bez hrane i odeće, Gou Jian i njegovi vojnici ne bi izdržali dugo na planini, čak i kad ih Fu Čajovi vojnici ne bi napali. Gou Jian je zato prihvatio predlog jednog činovnika: S obzirom da su Fu Čajovi vojnici veoma jaki i opasni, bolje je da se preda i da bude njegov poslušnik kako bi sačekao priliku da se revanšira za poraz.

Fu Čaj je povukao svoju vojsku, a Gou Jian je kao sluga zajedno sa Fu Čajem otišao u državicu Vu. Kralj Vua naredio Gou Jianu da čuva konje u carskom dvorcu. Kao konjušar Gou Jian je teško živeo tri godine pored kralja Fu Čaja.

Jednog dana, Fu Čaj se razboleo, da bi što preciznije utvrdio kakvu je bolest imao kralj, Guo Jian je čak probao njegov izmet. Kralj Fu Čaj je bio veoma dirnut i potpuno je verovao Gou Jianu. Bez obzira na protivljenje svojih činovnika, Fu Čaj je pustio Gou Jiana da se vrati u svoju zemlju. On nije zaboravio trogodišnji ponižavajući život u državici Vua i brzo je pretvorio svoju zemlju u moćnu. Gou Jian je spavao na slami i okačio medveđu žučnicu na zid svoje sobe koju je probavao pre ručka i spavanja. On je stalno opominjao sebe da ne zaboravi na uvredu i poraz svoje zemlje. Zimi je čitao knjige o vojnoj taktici i strategiji držeći led u rukama, a u leto vrući drveni ugalj i odbijao je sva uživanja. On je radio zajedno sa seljcima na polju, smanjio im poreze. Istovremeno je davao kralju Fu Čaju puno dragocenosti kako bi Fu Čaj popustio budnost prema Gou Jianu.

Tako je prošlo 9 godina. Radi ratova sa drugim zemljama, kralj državice Vu je poslao većinu vojnika u inostranstvo. Kralj državice Jue Gou Jian je smatrao da je došla prilika za revanš. On je sakupio sve vojnike i pokrenuo napad na državicu Vu. Gou Jianovi vojnici su brzo zauzeli glavni grad državice Vua. Kralj Fu Čaj nije želeo da postane zarobljenik i izvrišio je samoubistvo. Od tada je državica Jue postajala sve moćnija država.

A priča o kralju Guo Jianu koji se od poraženog putem teškog i neumornog napora pretvorio u pobednika priča se u narodu sve do danas.