Prestonica dinastije Tang Čang'an obilovala je fudbalskim terenima, u zadnjim dvorištima plemičkih paviljona, a neki su bili uspostavljeni i na tlu carske palate. Vojnici, pripadnici takozvane ''Garde zlatne ptice'' često su formirali CUJU timove, za zabavu imperatora i dvorjana.
Ženski cuđu,odnosno ženski fudbal je takodje bio na ceni.
U istorijskim spisima stoji i da je jedna sedamnaestogodišnja devojka uspela da pobedi tim sastavljen od iskusnih vojnih cuđu igrača. CUJU fudbal je postao popularan i medju intelektualcima i studentima, pa ako neko od zaljubljenika nije bio baš vešt na terenu, uvek je mogao da bude s druge strane i pomno prati rezultat.
CUJU je doživeo svoj apsolutni procvat za vreme Dinastije Song izmedju 960 i 1279 godine, upravo zahvaljujući snažnom društvenom i ekonomskom razvoju, šireći svoju popularnost na sve društvene slojeve. U to vreme profesionalni CUJU igrači su bili veoma popularni, i sport je počeo da se komercijalizuje. Profesionalni CUJU igrači su se delili u dve grupe. Jedna je bila trenirana da nastupa na carskom dvoru, što se može videti na iskopinama bronzanih ogledala i oslikane keramike iz perioda dinastije Song. Drugu grupu su činili civili koji su zaradjivali za život igranjem fudbala.
U vreme Song dinastije, samo jedan gol bi bio postavljen u sredinu polja, a CUJU organizacije su bile uspostavljene u svim većim gradovima i zvali su se Ći Jun ili Juan Š. To su zapravo najraniji profesionalni fudbalski klubovi, čiji su članovi bili zaljubljenici u igru ili profesionalni igrači. Neprofesionalni igrači su morali da zaposle profesionalca da ih obučava i da plate članarinu da bi postali članovi ovakvih fudbalskih udruženja.
Postojalo je nekoliko načina igranja CUJU-a,ali su dva najpoznatija, to su : Zu Ći i Bai Da.
Zu Ći je obično izvodjen za vreme dvorskih ceremonija proslave imperatorovog rodjendana ili za vreme diplomatskih prigoda. Ove utakmice imale su po dva tima sa po 12 do 16 igrača.
Bai Da je bio dominantna forma Song dinastije, koja je više pažnje pridavala razvoju individualnih spospobnosti. Igrao se sa dva do deset igrača, broj golova je odlučivao o pobedniku, a fauli su oduzimali dragocene poene. Kažnjavano je predaleko ili prenisko šutiranje, kao i izbor lošeg trenutka za šutiranje, a moglo se igrati svim delovima tela , osim rukama
Preteča današnjeg fudbala CUJU, počeo je da gubi svoju popularnost za vreme Dinastije Ming, izmedju 1368 i 1644 godine, otprilike 2000 godina posle svog nastanka.
Pripremila:
Dajana Veličković Šabotić
