Pećina Mogao koji se nalazi na planini Mingša u gradu Dunhuang u severozapadnom delu Kine predstavlja ogromnu umetničku riznicu. Ovo je najveća kineska pećina koja manifestuje umetničku dragocenost skulputure u više od deset dinastija u kineskoj istoriji , a takodje predstvalja najbolje sačuvan spomenik budističke kulutre na svetu.

Pećina Mogao je izgradjena 366 godine naše ere. Jednog dana, jedan monah po imenu Lezun je boravio u gradu Dunhuang i primetio da zablistaju zlatne svetlosti na planini Mingša. Monah je pomislio da je ovde sveto mesto. Te je pozvao radnike da probiju prvu pećinu buda. Nakon toga, kroz izgradnju i renoviranje u narednim dinastijama, broj pećina se neprekidno povećavao, do dinastije Tang u 7. veku, na planini je već postojalo više od hiljadu pećina, i upravo zbog toga, pećina Mogao je takodje nazvan pećinom sa hiljadu buda.

Pećina Mogao je umetnička palata u kojoj postoje stare gradjevine, freske i skulpture. Radnici u svim dinastijama su istovremeno sa izgradnjom pećina, napravili veliki broj figura buda i freski. Uprkos tome da je pećina Mogao doživela istorijske promene i veštačko podrivanje, dan-danas je na planini ipak dobro sačuvano gotovo 500 pećina, oko 50 hiljada kvadratvnih metara freski i više od 2000 figura. Medju svim tim umetničkim predmetima, freske su svakako najveličanstvene. Ukoliko se te freske poveže jedna za drugom, može se formira grandiozna galerija dugačka gotovo 30 kilometara.

Pošto se nalazi na prebačenom kraju Kine, pećina Mogao na početku nije izazvala veliku pažnju. Medjutim, 1900. godine, taoist po imenu Vang, koji je zadužen za upravljanje pećinu Mogao, slučajno je primetio tajnu dvoranu, a kasnije je ova dvorana nazvana pećinom za kolekciju kanona. U ovoj dvorani sa površinom od 9 kvadratnih metara je sačuvano oko 50 hiljada dragocenih knjiga, tekstilnih proizvoda i slika, dok dasržaj ovih predmeta obuhvata istoriju, geologiju, politiku, etnologiju, vojne poslove, jezike i pisma, književnost, umetnost, religiju, medicinu i nauku u Kini, centralnoj Aziji, južnoj Aziji i evropi, te je zbog toga dobilo zvanje enciklopedija u starom vremenu.

Taoist Vang je nakon pronalaska ove pećine odneo neke predmete iz dvorane radi profita. Uporedo sa širenjem ovih dragocenih predmeta, vest o pritajenom starom rukopisu u pećini Mogao se takodje pročula po čitavom svetu. U narednih 20 godina, "avanturisti" iz Rusije, Velike Britanije, Francuske, Japana, SAD su iz ove pećine pljačkali gotovo 40 hiljada budističkih kanona i mnogobrojne dragocene freske, skulpture, što je nanelo ogromnu katastrofu pećini Mogao. Trenutno, broj predmeta iz pećine Mogao u velikoj Britaniji, Francuskoj, Rusiji, Indiji, Nemačkoj, Danskoj, Švedskoj, Južnoj Koreji, Finskoj i SAD čini drugu trećinu ukupnoj broja predmeta u pomenutoj dvorani.

1950. godine, kineska vlada je uvrstila pećinu Mogao u spisak kulturnih spomenika pod državnom zaštitom, a 1987 godine, ova pećina je uvršćena u listu svetskih kulturnih nasledja UNESKO-a.