Čen Ji je rođen u Leži, u provinciji Sečuan južnozapadnog dela Kine, kome je dodeljen naziv maršala od Narodne Republike Kine. On je bio u sluzi vicepremijera (1954.-1972.) i Ministra inostranih poslova (1958.-1972). Još je bio vojni lider i jedan od osivača i lidera Kineske narodno-oslobodilačke armije.

Od osnivanja Nove Kine do 1958. godine, on je bio gradonačelnik Šangaja, posle toga kao vicepremijer i Ministar inostranih poslova.

Čen Ji je aktivno sprovedeo diplomatske mišljenja ostale od Mao Zedong i Džou Enlai, učestvovao i na dugoročnoj diplomatskoj strategiji Nove Kine, i da je tokom njegove diplomatske karijere pomogao Džou Enlai u niz važnih diplomatskih događaja. U oktobru 1952. on je kao član KP Kine prisustvovao 19. zasedanju Komunističke Partije Sovjeta, potom se sastao sa Stalinom. Predvodeći kinesku delegaciju partije i vlade posetio je bivšoj Demokratskoj Republici Nemačke, i da je ostao u Polandu. U aprilu 1955. Čen Ji je kao zamenik premijera Džou Enlai učestvovao na Konferenciji Azije i Afrike u Bandugu Indonezije. Prateći sa Džou Enlai on je vršio posetu Severoj Koreji. Posle toga, on je supešno posetio Burmu, Indiju, Nepal, Kambodiju, Mogoliju i Afganistan u 1960.