Kao što ste verovatno upoznali, tokom kineske istorije duge više od nekoliko hiljada godina, pojavilo se mnogo poznatih ličnosti koje su svojim stvaralaštvom i otkrićima unapredili proces civilizacije kineskog naroda, pokretanjem ratova promenili kinesku istoriju ili zabeleženi na stranicama istorije samo zbog njihovog izuzetnog uma i znanja.

Baš kao što civilizacije većina naroda na svetu počinju legendama ili istorijskim epovima, tako i istorija Kine počinje drevnim mitovima o caru Huang. Obični kineski građani sebe često nazivaju njegovim potomcima. Međutim, još ne postoji dovoljno arheoloških dokaza za istorijsku verodostojnost njegovog postojanja.

Huang je bio vodje plemena u drevnom prvobitnom društvu Kine. Prema predanjima, plemen je u početnom periodu živeo u kineskoj zapadnoj provinciji Šensi kroz koju teče Žuta reka, koju Kinezi zovu «Rekom majkom». Kasnije se pleme cara Huanga iselilo u podrčje u okolini Džuolua u kineskoj severnoj provinciji Hebei.

U više navrata seljenja, ratova i ujedinjavanja, plemen Huang se postepeno spojio sa narodnosti Ji na istoku i narodnostima Li i Miao na jugu i formirala narodnost Hua. U tadašnjem razdoblju u srednjem delu Kine od svih narodnosti i plemenima, narodnost cara Huang je bila najsnažnija i najcivilizovanija i stoga je postala simbol kulture srednje Kine. Car Huang je postao predak narodnosti Han, a zatim ga su ljudi prozvali predak kineskog naroda. Oko 2. veka pre nove ere, narodnost Hua je prvi put dobila ime Han. To je razlog zašto kineski narod zovu potomcima cara Huanga.

Postoj veliki broj legendi i predanja o ovom caru. Neke su zapisane u spisima raznih autora iz rtazličitih perioda, a neke od njih su čak kontradiktorne. Kako je zapisano, car Huang se rodio u jednoj neobičnoj porodici. On je sin kćerke Boga zemlje i čim se rodio mogao je da priča i bio je veoma pametan. Kad je odrastao, imao je 25 sinova i 10 hiljada knezova od kojih je 7000 knezova - bogova bilo zaduženo za različite poslove. Car Huang je imao dužnost da kontroliše vetar, kišu, grmljavu i munje u prirodi i pod njegovom kontrolom nebo je imalo 14 promena. Imao je četiri lica i mogao je da sazna o svemu što se dogadja na svim stranama sveta ne okrećući vrat. Da bi njegov narod srećno živeo, on ga je naučio da gaji žitarice i životinje, a takođe im je otkrio kako se prave tkanine, kako da eksploatišu rudnike, kako da naprave gvozdene i bronzane predmete. Pored toga, car Huang je naredio da Cang Đie stvori pismo, Ling Lun izradi muzička pravila, Da Žao napravi kalendar, Ćibo napiše medicinske knjige... Time je u velikoj meri obogaćen život, rad i zabava građana.

Kineski arheolozi su, tumačeći legende i predanje o caru Huang, došli do zaključka da doba u kojem je on živeo obuhvata dug period kamenog doba.