Proučavanje kineske civilizacije i ranih država, posebno Sija kulture, važna je premisa kineske arheologije. Postoji nekoliko praznina u proučavanju istorije dinastije Sija (2070-1600. godine pre nove ere), a nedostatak pisanih zapisa čini još važnijim da se ona potvrdi kao legitimna istorija kroz arheološke nalaze.
Nacionalna uprava za kulturnu baštinu sazvala je konferenciju o napretku projekta u Pekingu ovog petka kako bi predstavila četiri ključna arheološka dostignuća, fokusirajući se na arheološka otkrića i nedavna dostignuća u proučavanju praistorijskog civilizacijskog procesa i kulture dinastije Sija i dinastije Šang (1600. –1045. godine pre nove ere).
Nacionalna uprava za kulturnu baštinu sprovela je u 2018. godini
11 programa koji se odnose na proučavanje civilizacijskih procesa i ranih država, te podržala preko 200 aktivnih projekata arheoloških iskopavanja, koji su dali značajne rezultate.
Na sastanku su odabrana četiri projekta koja su ove godine ostvarila značajan napredak, a to su: lokacija Houčengzui u okrugu Ćingšuihe, lokacija Bicun u okrugu Singsijan, lokacija Erlitou u okrugu Janši i grobnice iz vremena dinastije Šang u gradu Džengdžou Šang.
Lokalitet Houčengzui, koji se nalazi na severnoj obali reke Hunhe u okrugu Ćingšuihe u Hohotu star je oko 4.000 godina i najveći je grad iz kasnog neolita ikad otkriven u južno-centralnoj oblasti Unutrašnje Mongolije.
Pripremio: Bojan Pavlović