Pećine Jungang nalaze se na južnom podnožju planine Vudžou, 16 kilometara južno od grada Datong u kineskoj severnoj provinciji Šansi. Uklesanje se obavilo u periodu Šinan dinastije Severni Vej, sa početkom u 453.godini, većinom radova je završeno 494. godine, a konačno u periodu Dženguan（520-525）iste dinastije. Pećine su uklesane na steni u pravcu istok-zapad u dužini od jednog kilometra, koje su po zamahu veličanstvene, a po sadržaju bogate. Ostaje u 45 pećina 252 dvorana i soba sa ukupno 51,000 budističkih figura čija se dimenzija kreće od 17 metara sve do nekoliko santimetara. Ovde padaju u oči veoma živahne Bodhisattve, Budini pratioci i apsarasi. Gravire na pećinskim stubovima su fino i do detalja precizno uklesane. Pećine Jungang su nasledile realističku kvintesenciju dinastija Ćin i Han（od 221 pre naše ere do 22o naše ere）i otvorile put romantizma dinastijama Sui i Tang. One su zajedno sa pećinama Mogao kod Dunhuana i pećinama Longmen nazvane "tri skupine kineskih kamenih figura", a takođe svetska riznica kamenih figura.

Jungang po zamašnim i sadržajnim kamenim figurama sa pravom je ocenjen za vrhunac kineskog vajarstva u petom veku. Po vremenu isklesanih figura može se podeliti na tri doba: rano, srednje i pozno, čiji stilovi se takođe razlikuju jedan od drugog. Pet pećina uklesanih u rano doba je prost i skroman, po umetničkom stilu liči na one iz Srednje Azije. Dok pećine uklesanih u srednje doba pokazuje finoću preciznog uklesanja i bogatstvo lepih dekoracija, odiše na složenost, promenljivost i divotu, takav umetnički stil je svojstven periodu dinastije Severni Vej. Pećine uklesane u pozno doba su po obimu manje, ali su ljudske figure u njima lepe, vitke i proporcionalne, služe kao obrazac za uklesane pećine na severu Kine i time je nastao stil tankog stasa. Osim toga u tim pećinama se takođe vide precizno izrađene rezbarije plesačica, akrobata i glumaca.

Jungang je kroz figure zabeležio tragove istorije širenja budističke umetnosti iz Indije i Srednje Azije u Kinu, prezentira jedan proces postepenog odomaćivanja budističkih figura u Kini. Različiti stilovi u oblikovanju budističkih figura u Junganu su se slivali i kombinovali kao nikada, tako da je formiran junganski model koji je prekretnica u razvoju kineske budističke umetnosti. Pećine Mogao kod Dunhuana i pećine Longmen sa figurama uklesanim u periodu dinastije Severni Vej su sve više ili manje izloženi uticaju pećina Jungang.

Pećine Jungang su početak odomaćivanja umetnosti uklesanja na kamenim stenama. U pećinama uklesanim u srednje doba nastale su rezbarije o kineskim carskim palatama i na toj osnovi kineska vitrina za budistički ikon, svi koji su imali široku primenu u uklesanim na steni hramovima. Dok u pećinama uklesanim u pozno doba zapažaju se još izrazitiji kineski arhitektonski i dekorativni stil, što pokazuje da se budistička umetnost sve više odomaćuje u Kini.

Jungang je decembra 2001. upisan u Listu svetske kulturne baštine. Žiri za svetsku listu kulturne baštine ocenjuje da je Jungang na predgrađi Datonga provincije Šansi vrhunac izvrsne kineske budističke umetnosti izražene u uklesanim pećinama. Od njih pet pećina uklesanih u rano doba karakteriše se strogim i jedisntvenim rasporedom, to je remek delo u prvom vrhu kineske budističke umetnosti.