Luo je jedan je od glavnih udaračkih instrumenata u Kini.

Luo se široko upotrebljava u kineskom nacionalnom orkestru, horu narodnih instrumenata i lokalnim operama, a takodje je neizbežni instrument na narodnim skupovima, takmičenju čamaca u obliku zmaja, proslavama bogate žetve i radnim takmičenjima.

Zbog razlike u materijalima od kojih su napravljeni, udarački instrumenti se dele na metalne, drvene i bambusove. Luo spada u grupu metalnih udaraljki. Izliven je od bakra i okruglog je oblika. Kada izvodjač drvenim čekićem udara po centralnom delu Luoa proizvodi zvukove na njemu. Mali krug u centru Luoa se zove pupak. Različita veličina i debljina pupka odredjuje da li je Luo tenorski ili basni. Obično basni Luo ima veći i deblji pupak, a baritonski manji i tanji.

Ovaj instrument se najpre pojavio u jugozapadnim kineskim područjima nastanjenim pripadnicima nacionalnih manjina i to pre drugog veka pre naše ere, a zatim se postepeno proširio u unutrašnjosti Kine uporedo sa sve učestalijim kontaktima izmedju raznih nacionalnosti. U drevnoj Kini Luo se široko upotrebljavao u ratovima. Stratezi u drevnoj Kini često su komandovali borbama udaranjem u ovaj instrument. Na primer, udaranjem u Luo označavalo se povlačenje vojske. U 17. veku ovaj kineski svojevrsni instrument se proširio i u Evropu.

Tenorski Luo se uglavnom upotrebljava u raznim lokalnim operama i narodnim igrama. Baritonski Luo često se upotrebljava zajedno sa basnim kako bi se stvorio bolji muzički efekat.