Nje Er je rođen 14. februara 1912. godine u Kun Mingu, glavnom gradu provincije Jun Nan. 1918. godine se upisao u osnovnu školu u okviru Pedagoškog univerziteta. Kako je imao talenta i interesovanja ne samo za učenje, već i za muziku, u svoje slobodno vreme je sa muzičarima koji su se bavili narodnom muzikom učio da svira na kineskim nacionalnim instrumentima, među kojima su bili i instrumenti Di Zi, Hu Ćin, San Xian itd.

Nje Er je 1925. godine položio ispit i upisao se na Prvu ujedinjenu gimnaziju provincije Jun Nan. U to doba je počeo da bude pod uticajem naprednih časopisa i knjiga, kao i revolucionih pesama poput "Međunarodne pesme". 1927. godine se upisao na Pedagoški univerzitet broj jedan i tada je sa prijateljima organizovao "Muzičko udruženje--99". Posle toga, sa ovom grupom često je učestvovao na izvedbama unutar fakulteta i van, a takođe je počeo da uči sviranje na violini i klaviru.

Nje Er se novembra 1930. godine učlanio u "Veliku antiimperijalističku alijansu". Marta 1931. godine postao je violinista u udruženju "Mesec" a istovremeno je sam započeo da uči sviranje na klaviru i komponovanje, kao i da se upoznaje sa osnovama nauke o harmoničnosti zvukova. Aprila 1932. godine se upoznao sa autorom opere takozvanog levog krila i poetom Tian Hanom i tako je stupio u kontakt sa umetničkim krugovima levog krila. Prijateljstvo i saradnja sa Tian Hanom su imali duboki uticaj na buduće ostvarenje Nje Era.

Ovaj umetnik je avgusta 1932. godine otputovao u Peking koji je tada nosio naziv Bei Ping i tu je aktivno učestvovao u nastupima koje su organizovali Udruženje umetnika opere levog krila Bei Pinga i Udruženje muzičara levog krila Bei Pinga, istovremeno nastavljajući sa učenjem sviranja na violini kod stranog profesora Tonova. Novembra iste godine Nje Er se vratio u Šangaj, gde je potom ušao u filmsku kompaniju Lian Hua. On je sa velikom ljubavlju ulagao napore u muzičke, operacione, filmske i druge poslove i aktivno se bavio muzičkim ostvarenjem i kritikama. Istovremeno je postao član muzičke grupe "Udruženje prijatelja SSSR", inicirao organizovanje "Udruženja Kine za izučavanje novih vrsta muzike" a takođe se učlanio i u muzičku grupu Udruženja umetnika opere kineskog levog krila.

Nje Er je 1933. godine komponovao "Pesmu o eksploataciji rudara" i "Pesma o prodaji novina" u kojima je publika mogla da oseti nešto novo i neobično. Ovaj umetnik se aprila 1934. godine pridružio Kompaniji rekorda Bai Dai i sa Ren Guanom zajedno radio na izdavanju albuma sa naprednim pesmama. Može se reći da je ta godina bila "godina njegove muzike", koja je ostala u istoriji zabeležena kao godina kada su nastale "Pesma o putu", "Pesma za diplomce", "Nova žena", "Pesma o lučkim radnicima" i mnoge druge pesme kao i melodije "Ludi ples zlatne zmije" i "Prolećno jutro na zelenom jezeru" koje su izvođene na kineskim nacionalnim muzičkim instrumentima. Sva pomenuta muzička dela su nastala tokom 1934. godine. Najvažnije ostvarenje ovoga umetnika u 1935-toj godine je bilo kompozicija "Vojni marš" koja je posle uspostavljanja Nove Kine postala državna himna.

Nje Er je 18. aprila 1935. godine stigao u Tokijo. Tokom boravka u Japanu, on je posvetio veliku pažnju upoznavanju sa japanskom muzikom, operom i filmovima a takođe je radio na upoznavanju japanskih umetničkih krugova sa novim pravcima razvoja kineske muzike. Pored toga, učio je japasnki jezik i muziku. Ali nesrećnim slučajem se 17. jula udavio u Japanu, kada je imao samo 23 godine.

U svom dvogodišnjem stvaralačkom radu, Nje Er je stvorio ukupno 41 muzičko delo, među kojima je 20 tematskih pesama i kompozicija za ukupno 8 filmskih i 3 operska dela, 15 drugih pesama, 4 kompozicije za izvođenje na nacionalnim muzičkim instrumentima koje je komponovao preradom narodne muzike i dve kompozicije za usnu harmoniku.