Kantonski, na mandarinskom se kaže Yue4 yu3 ili Guang3 dong1 hua4, jedna je od sedam varijanti kineskog jezika. Kantonska varijanta je stara više od 2.200 godina. Tokom dinastije Ćin, kada je prvi kineski car Ćinšihuang napao južne zemlje (Baijue), uz pohode je širio i mandarinski jezik. I tokom dinastije Han, pripadnici nacionalnosti Han se mešaju sa drugim narodima u okolini, a samim tim i jezici su se mešali. Tako se rodio kantonski.
Kasnije, tokom različitih ratova, dijalekt sa severa je vršio uticaj na jezik na jugu, pa su tako svakodnevni mandarinski i kantonski dalje kombinovani, pa je i razlika između svakodnevnog kantonskog i mandarinskog umanjena.
Tokom dinastije Tang, populacija na jugu Kine se povećavala, prvenstveno dolaskom naroda Han sa severa. Tada je kantonski bio relativno nezavisan jezik od mandarinskog po zvuku i reči. Nakon pada dinastije Tang, u 10. veku, veliki broj pripadnika nacionalnosti Han je došao u današnji Guangdung i razlika između kantonskog i mandarinskog se dalje smanjivala. Ipak, značajna razlika između dveju varijanti je ostala do danas.
Tokom dinastije Ćing, od 17. do početka 20. veka, Guangdžou je bio jedina luka koja je mogla da trgovati sa drugim zemljama. Zato su mnogi stranci po dolasku u Kinu, najpre učili kantonski a ne zvanični mandarinski. Mnogi zvaničnici iz centralne vlade, kako bi bolje komunicirali sa strancima, naučili su kantonski. U to doba kantonska varijanta se prvi put proširila širom Kine. U tom periodu, veliki broj stanovnika čiji je maternji jezik kantonski, preselili su se u Ameriku, Australiju i istočnu Aziju, kantonski jezik se proširio svetom.
Kantonski jezik ima čak devet tonova i govori se u kineskoj provinciji Guangdung, Guangsi, Hainan, Hongkongu i Makaou. I govori se i u kineskim zajednicama u SAD-u, Velikoj Britaniji, Evropi, Australiji i jugoistočnoj Aziji. Naime, 40 miliona stanovnika u Kini i ukupno 70 miliona stanovnika u celom svetu govori kantonskim.
Kantonski u Guangdžouu je standardan dijalekat, dok se govor u Hongkongu i Makaou malo razlikuje, ali to ne utiče na komunikaciju i teško se primećuje u svakodnevnim životu.
