Pripremio:Džao Čenghong

Džong Džang je jedno od sela u istočnoj kineskoj provinciji Điangsu, sa seljačkim kućama tipičnim za južni deo Kine: sa belim zidivoma i crnim crepovima. Između kuća nalaze se vijugavi sokaci popločani sivim kamenim pločama. Iza tih kuća nalazi se reka po kojoj plove čamci, na kojima rade žene veslači. Jedna od njih je Sju Meidženg, kojoj je posvećena današnja emisija.

Upravo slušate pesmu veslača u izvođenju Sju Meidženg, koju je ona sama napisala. Sju ima 61. godinu, prošle godine je otišla u penziju. Veoma rado se prihvata posla vodiča i puna je priča o o svom selu i poslu koji trenutno radi. Zahvaljujući izvanrednom glasu, bila je pozvana na snimanje specijalnog programa Centralne kineske televizije.

Ona živi nedaleko od turističkog sela Džong Džang, u blizini jednog od mostova na reci. Do razvoja turizma radila je kao kuvarica u jednoj fabrici obuće.

Sa početkom razvoja turizma u ovom području, Sju Meidženg je počela da radi kao veslač na malom turističkom brodu. Odmah se videlo da je kao stvorena za taj posao, jer je uvek vesela i nasmejana, srdačna i lepo peva. Uskoro je od svih žena koje veslaju ona postala veoma poznata, a mnoge pesme o veslanju i veslačima Sju je sama napisala i komponovala .

Sve veslačice iz ovog sela obučene u kineske seljačke košulje od plavog platna sa belim cvetovima, pa izdaleka deluje kao da na njihovim telima cvetaju bele hrizanteme. Stabilno i čvrsto stojeći na svojim čamcima, ove žene zdravog i lepog stasa pevaju u ritmu pomeranja vesla. Na njihovim od sunca pocrnelim licima uvek titra osmeh zadovoljstva i radnog elana .