Kina je drevna država sa dugom istorijom tradicijom i bogatim kulturnim i turističkim resursima. Sjaj bogatog prirodnog i kulturnog nasledja odslikava um i trudoljubivost kineske nacije.

Kineska vlada je 1985. godine potpisala Konvenciju o svetskoj baštini, a 1987. godine na listu svetske baštine upisani su Kineski zid, Zabranjeni grad i još četiri čuvena kineska nasledja. U današnjem programu upoznaćemo vas sa Kineskim zidom.

Kineski zid, nazvan sedmim svetskim čudom, predstavlja najveći drevni objekat vojne odbrane čija je izgradnja trajala najduže od svih sličnih objekata u svetu i preteže se dužiniom do 7 hiljada kilometara. Izgradjen je u 9. veku pre naše ere kada su tadašnje vlasti, da bi sprečile napade sa severa zemlje, izgradnjom zida povezale kule i tvrdjave i time formirale dugačak zid.

Za vreme perioda Proleća i Jeseni, odnosno zaraćenih država, vodili su se veliki ratovi izmedju tadašnjih kineskih država. Velike su, da bi se odbranile od napada, izgradile zidove uz planine.

Do 221. godine pre naše ere, kada je car Ćain Šihuang ujedinio celu Kinu, ovi zidovi su povezivani i na severu Kine je formiran je dugački odbrebeni sistem od napada konjice nomadskog plemena iz severne mongolske stepe. Tada je Kineski zid bio dugačak oko 5 hiljada kilometara. Za vreme dinastije Han njegova dužina je povećana na deset hiljada kilometara.

Posle toga, tokom 2000 godina, vladari u raznim periodima kineske istorije, dogradjivali su bedeme tako da je ukupna dužina Kineskog zida bila čak 50 hiljada kilometara, što je dužina kojom se može okružiti zemljina kugla. Kineski zid koji danas postoji, izgradjen je u za vreme dinastije Ming (od 1368. do 1664. godine). Od Jajuguana u kineskoj zapadnoj provinciji Gansu do reke Jalijiang u kineskoj severoistočnoj provinciji Liaonin preteže se oko 7300 kilometara zida koji prolazi kroz 9 provincija, automonih pokrajina i gradova.