Možda se još dobro sećate filma ''Pritajeni tigar, skriveni zmaj'', koji je 2001. godine osvojio Oskara za najbolji strani film. Mnogi gledaoci su bili fascinirani prizorima bitke u ovom filmu, snimljenim u jednom '' moru bambusa''. Po prostranoj bambusovoj šumi, devojka, spretna kao lastavica i muškarac, potkovan izvrsnim borilačkim veštinama, leteli su jedno za drugim, na najbolji način ispoljivši svetle tačke kineskih borilačkih veština. Ovo bambusovo more pod nazivom Šunan se nalazi upravo u jugoistočnom delu grada Jibin u provinciji Sečuan.

Šetajući ovom nepreglednom šumom bambusa, na oko 120 kvadratnih kilometara, posetioci mogu da uz cvrkut ptica i žubor potoka, vide kako se zeleni bambusi prostiru svugde, kako se vodopad, poput prozirne zavese, strmoglavo spušta sa stene, te da osete kako povetarac osvežava telo i donosi miris svežine.

U Kini postoji stih koji kaže da je ''bolje nemati mesa u jelu nego nemati bambus u okolini ''. To pokazuje da bambus u Kini uživa uzvišen status. Ova biljka je, pak, takodje simbol kineske i orijentalne kulture. ''Bambusovo more'' Šunan, koje ima istoriju dužu od hiljadu godina, predstavlja jedno od izvorišta kineske kulture bambusa. Direktor lokalne turističke uprave Bai Hao je rekao da idiličan i slikovit ambijent u ''Bambusovom moru'' otklanja umor i umiruje dušu.

''Ova turistička zona ima tri slogana. Prvi je ''odmori oči'', jer se takva gusta bambusova šuma ne može videti u drugim krajevima Kine, a možda ni širom sveta. Drugo, ''napuni pluća'', vazduh u turističkoj zoni sadrži veliku količinu negativnih jona kiseonika, stoga je ova šuma, poput prirodne banje, idealno mesto za odmor i opuštanje. Treće je ''zadovolji stomak''. Naime, ovo turističko mesto je poznato i po svojim specijalitetima. Verovatno bi se osećali kao simpatična panda, kada bi ste probali raznovrsne đakonije spravljene od bambusa.''

Šetajući stazama u šumi možete da vidite tamnozelene stare bambuse, mlade bambuse smaragdne boje i svetlozelene bambusove izdanke, ponekad, možda biste zatekli i divljeg zeca i divlju svinju. Ukoliko se vam osmehne sreća, pokupili biste i svež Džusun—vrstu jestive gljive koja raste kod korena istrulelog bambusa. Ovo je gljiva izuzetnog ukusa i jedno od omiljenih jela lokalnih stanovnika.

U '' moru bambusa'' postoji i jezero na oko 40 hiljada kvadratnih metara. Ovo jezero je, zbog svoje lokacije, dobilo naziv ''more u moru''. Iznad površine bistre vode jezera, okruženog bambusima s vremena na vreme preleti jato belih ždralova. Lokalni stanovnik gospodin Čen Lin je rekao da su prizori bitke u filmu ''Pritajeni tigar, skriveni zmaj'' upravo snimljeni ovde:

''Pritajeni tigar, skriveni zmaj'' je snimljen upravo u tom ''moru u moru''. Šteta je ako dodjete u ''Bambusovo more'', da ne posetite ovo jezero. I obavezno probajte šolju svežeg čaja, pripremljenog u vodi iz potoka, koji teku kroz bambusovu šumu.''

Zeleni talasi u bambusovoj šumi svojom lepotom očaravaju goste iz dalekih krajeva. Turista Feng Hui iz Čengdua je rekao da mu harmonija izmedju čoveka i prirode vraćaju mir u dušu.

''Prekrasno je! Osetim se opušteno okružen sa toliko lepih bambusa, kao da sam ušao u ovozemaljski raj. Tu, pored bambusa ima i ukusnih delikatesa, a tu je i prekrasno jezero. Nestao mi je pritisak, osećam se srećnim.''

U gradu Jibin je kao i ''Bambusovo more'' , jednako poznato i naselje Li Džuang. Ovo čuveno naselje leži na južnoj obali reke Jangce i ima istoriju dugu 1460 godina. Dan danas, u naselju je i dalje dobro sačuvan velelepni kompleks starih zgrada, koje perfektno reprezentuju karakteristike stambenih kuća juga Sečuana, od polovine 14. do početka 20. veka.

Zapadno od naselja Li Džuang se nalazi mauzolej porodice Džang--jedna od najbolje sačuvanih zgrada u kompleksu. Mauzolej je podignut 1840. godine i zauzima 4000 kvadratnih metara. Na svakom drvenom prozoru mauzoleja su fino urezana po dva ždrala u različitim pozama. Na 50 prozora ima ukupno stotinu ždralova, stoga se zovu i ''Prizori sa stotinu ždralova u harmoniji s oblacima''. Vodič Džang Hui je kazala da su luksuzno ukrašeni prozori izraz najvišeg nivoa zanatske veštine tog perioda.

Stotinu ždralova simboliše sreću i dug život. Prema zapisima u rodopisu porodice Džang, za proizvodnju jednog takvog prozora bilo je potrebno 14 Lianga (jedinica valute drevne Kine), a mesečna plata jednog činovnika prve klase u dinastiji Ćing bila je 15 Lianga. Cena proizvodnje, u izvesnom smislu, jedan je od odraza perfektne zanatske veštine.

Prema njenim rečima, nakon što se, u 40-tim prošlog veka, veliki broj visokoškolskih institucija i istraživačkih ustanova doselio u Li Džuang, ovo naselje je postalo jedan od kulturnih centara u zaledju Kine, tokom narodno-oslobodilačkog rata protiv japanskih agresora. Tada je u naselje, iz Zabranjenog grada dovezeno nekoliko hiljada kofera punih dragocenih umetničkih predmeta. Koferi su upravo bili čuvani u mauzoleju Džangove porodice, u narednih pet-šest godina.

Osim bogatih prirodnih i kulturnih resursa, turisti u Jibinu mogu da osete toplu egzotičnu atmosferu lokalnih nacionalnih manjina. Srez Singven na jugoistoku grada Jibin je poznat po lokalnom geoparku—''Kamenom moru'' Singven. Ovaj park, u kojem se nalaze monumentalno kameno more, špilje nastale vodenom erozijom i drugi geološki fenomeni, predstavlja i najveću naseobinu pripadnika narodnosti Miao u provinciji Sečuan.

Treba da istaknem da je na ovom tlu svojevremeno postojala i jedna stara narodnost Bo. Vodič u turističkom mestu Jang Ting narodnosti Miao je objasnila da je narodnost Bo bila drevna nacionalna manjina u jugozapadnom delu Kine. U turističkom mestu—''kameno more'' Singven, može se videti kulturno-istorijska zaostavština. Posebnu zanimljivost predstavljaju—mrtvački kovčezi okačeni na stenama.

Mrtvački kovčezi su okačeni na gredama, zabijenim u kamen na steni. Oni su pravljeni od veoma kvalitetnog drvenog materijala, stoga nisu istruleli ni nakon toliko stotina godina. Ljudi koji su bili na najvišim položajima, bili bi, nakon smrti, sahranjeni u kovčezima, okačenim na većim visinama.

Ovi mrtvački kovčezi su, zbog misterioznog nestanka stare nacije Bo u 16. veku, postali nerešiva zagonetka. Zašto su se pripadnici ove narodnosti sahranjivali na stenama? O tom pitanju se i dan danas vode debate. Profesor univerziteta u Sečuanu, stručnjak za etno kulturu Mao Đianhua je konstatovao da postoji jedno relativno pouzdano objašnjenje:

''Ovaj način sahrane je specifičan. Arheolozi su primetili da se sve stene gde su okačeni mrtvački kovčezi, nalaze duž reke Jangce. Pripadnici ove narodnosti su verovali da su njihovi preci došli iz donjeg toka reke Jangce, stoga su izabrali mesto blizu vode za sahranjivanje, kako bi se, posle smrti, njihove duše, niz reku, vratile u postojbinu predaka.''

Pitanja:

1,Koji je film, dobitnik nagrade Oskar snimljen u ''Moru bambusa'' Šunan?

2, Da li se staro naselje Li Džuang nalazi duž obale reke Jangce?

Naša adresa:

Redakcija za područje bivše Jugoslavije, Kineski Radio Internacional-28, Poštanski box 4216, Peking, Kina.

E-mail adresa: ser@cri.com.cn.